EN
1) برش کوتاه
همچنین به عنوان برش کوتاه شناخته می شود، به درمان برش شاخه های یک ساله اشاره دارد. پس از کوتاه شدن شاخه ها، مواد مغذی نسبتاً متمرکز می شوند که می تواند جوانه زنی جوانه های جانبی را در زیر لبه برنده تحریک کند، تعداد شاخه ها را افزایش دهد، باعث رشد مواد مغذی یا گلدهی و باردهی شود. درجه برش تأثیر قابل توجهی بر اثر هرس حاصل دارد.
1. 1/5 تا 1/4 طول کل شاخه ها را به آرامی قطع کنید که عمدتاً برای هرس شاخه های قوی درختان زینتی استفاده می شود. پس از کوتاه شدن شاخه ها، جوانه های کاملاً پر شده تحریک شده و جوانه می زنند و تعداد زیادی شاخه کوتاه متوسط را تشکیل می دهند که به راحتی به جوانه های گل بیشتر متمایز می شوند.
2. شاخه های متوسط و کوتاه از جوانه های پر به طول 1/3 تا 1/2 شاخه بریده می شوند که مواد مغذی را متمرکز می کند و باعث ظهور شاخه های قوی تری در زیر لبه برش می شود. آنها عمدتاً برای پرورش شاخه های ستون فقرات و دراز و همچنین جوانسازی برخی از شاخه های ضعیف استفاده می شوند.
3. قلمه های سنگین و کوتاه در قسمت های میانی و تحتانی شاخه ها به طول کل 2/3 تا 3/4 بریده می شود. آنها یک اثر تحریک کننده قوی دارند و می توانند جوانه های پنهان را مجبور به جوانه زدن در پایه کنند. آنها برای جوان سازی و بازسازی درختان ضعیف، درختان پیر و شاخه های پیر و ضعیف مناسب هستند.
4. هرس بسیار سنگین فقط 2-3 جوانه در پایه شاخه بهاره باقی می ماند و بقیه قطع می شود. پس از هرس، 1-3 شاخه متوسط و کوتاه جوانه می زند که عمدتاً برای درمان شاخه های رقیب استفاده می شود.
(2) جمع کردن و خشک کردن
1. رتراکشن که به آن هرس نیز می گویند، به روش هرس شاخه های چند ساله (گروه شاخه ها) با کوتاه کردن آنها اشاره دارد. هنگامی که رشد درختان ضعیف می‌شود، برخی از شاخه‌ها شروع به افتادن می‌کنند و در قسمت‌های میانی و پایینی تاج درخت طاسی ایجاد می‌شود، این روش اغلب برای جوانسازی شاخه‌های پیر و تجدید شاخه‌های میوه‌دار استفاده می‌شود و باعث رشد شدید می‌شود. شاخه های زیر لبه برش یا تحریک جوانه های خفته برای جوانه زدن شاخه های دراز، دستیابی به هدف جوان سازی و جوان سازی. (شکل 10-3).
2. اقدامات هرس انجام شده برای عقب کشیدن تنه اصلی یا شاخه های ضخیم اصلی، شاخه های ستون فقرات و غیره را هرس می گویند که می تواند به طور موثر تناقض بین جذب آب و تعادل تعرق بدن درخت را تنظیم کند، میزان بقای پیوند را بهبود بخشد و معمولاً در هنگام پیوند درختان بزرگ دیده می شود. علاوه بر این، از اثر اجباری جوانه های خفته می توان برای تغییر ساختار تاج درختان قوی و تجدید و جوان سازی درختان قدیمی استفاده کرد.
(3) پراکنده
همچنین به عنوان هرس یا هرس شناخته می شود، این روش هرس است که شامل بریدن شاخه ها از پایه یک شاخه است. هرس پراکنده می تواند تعداد شاخه های داخل تاج درخت را کاهش دهد، توزیع شاخه ها را معقول تر و یکنواخت تر کند، تهویه و انتقال نور را در اتاقک تاج بهبود بخشد، عملکرد جذب بدن درخت را افزایش دهد، بروز بیماری ها و آفات را کاهش دهد. و باعث رشد تغذیه ای یا گلدهی و باردهی شاخه ها در داخل اتاقک طوقه می شود. اجسام اصلی هرس شاخه های ضعیف، شاخه های بیمار و آلوده به حشرات، شاخه های مرده و انواع مختلف شاخه هایی است که روی شکل درختان تأثیر می گذارند، مانند شاخه های متقاطع، شاخه های مزاحم و شاخه های جوانه زده. مخصوصاً برای شاخه‌های عمودی و کشیده که در داخل طوقه، با جوانه‌های کوچک، میانگره‌های بلند، ضخیم، رطوبت زیاد و بافت ناکافی، جوانه می‌زنند، توصیه می‌شود برای جلوگیری از تأثیر بر شکل درخت، آنها را زود هرس کنید. اما اگر فضای رشد وجود داشته باشد، می توان آن را به گروه های شاخه ای برای تجدید، تبدیل و جوان سازی ساختارهای تاج درخت تبدیل کرد.
هرس پراکنده اثر تضعیف کننده ای بر رشد کل درخت دارد، اما می تواند باعث رشد موضعی درخت شود. اثر تحریکی هرس پراکنده در ناحیه محلی با هرس کوتاه متفاوت است. شاخه های زیر همان دهانه هرس جانبی را تقویت می کند، در حالی که شاخه های بالای همان دهانه هرس جانبی را ضعیف می کند. لازم به ذکر است که شاخه های پراکنده بر روی شاخه مادر زخم ایجاد می کنند و در نتیجه بر تحویل مواد غذایی تأثیر می گذارند. هر چه شاخه های پراکنده تر هرس شوند و فاصله بین زخم ها بیشتر باشد، اثر ضعیف شدن آن آشکارتر می شود. میزان ضعیف شدن رشد کل درخت به شدت نازک شدن و قدرت شاخه های هرس شده مربوط می شود. اگر شدت نازک شدن ضعیف باقی بماند یا شاخه های هرس شده زیاد باشد، اثر ضعیف کننده قابل توجهی بر رشد درخت خواهد داشت. هرس شاخه های چند ساله اثر تضعیف کننده قابل توجهی بر رشد درخت دارد و به طور کلی توصیه می شود که به صورت مرحله ای انجام شود.
شدت هرس به نسبت شاخه های هرس شده به کل درخت اشاره دارد. قطع 10 درصد از شاخه های کل درخت، هرس سبک، رسیدن به شدت 10 تا 20 درصد، هرس متوسط و هرس سنگین، هرس بیش از 20 درصد شاخه ها در نظر گرفته می شود. قدرت نازک شدن در کاربرد عملی به شرایط خاصی مانند گونه های درختی، رشد و سن بستگی دارد. به طور کلی، گونه‌های درختی با سرعت جوانه‌زنی قوی و توانایی انشعاب ضعیف، یا آن‌هایی که توانایی جوانه‌زنی و انشعاب ضعیف دارند، باید شاخه‌های نازک‌تر کمتری داشته باشند، مانند Pinus massoniana، Pinus tabulaeformis، و کاج سرو. گونه‌های درختی با سرعت جوانه‌زنی قوی و توانایی انشعاب می‌توانند شاخه‌های کم‌تر داشته باشند. درختان جوان باید کمی پراکنده باشند تا به گسترش سریع تاج کمک کنند. درختان بالغی که وارد دوره اوج رشد و گلدهی می شوند باید نسبتاً پراکنده باشند تا تعادل بین رشد تغذیه ای و رشد تولیدمثلی تنظیم شود و از وقوع گلدهی و باردهی در سال های مختلف جلوگیری شود. درختان در دوره پیری دارای قدرت شاخه‌بندی ضعیفی هستند و برای حفظ شاخه‌های کافی برای تشکیل تاج، باید تا حد امکان پراکنده باشند. گل‌ها و درختچه‌ها، نازک شدن سبک می‌تواند باعث تشکیل جوانه‌های گل شود که برای گلدهی زودرس مفید است.
(4) جراحت
روش آسیب رساندن به آبکش یا آوند چوبی شاخه برای تضعیف رشد و کاهش قدرت آن را جراحت می گویند. شاخه های آسیب دیده در طول فصل رشد انجام می شود که تأثیر قابل توجهی بر مناطق محلی و تأثیر نسبتاً کمی بر رشد کل درخت دارد. آنها یکی از اقدامات کمکی برای شکل دادن و هرس هستند و روش های اصلی عبارتند از:
1. لایه برداری دایره ای (لایه برداری دایره ای) شامل استفاده از چاقو برای جدا کردن پهنای مشخصی از پوست در قسمت مناسبی از شاخه یا پایه است تا از انتقال رو به پایین مواد مغذی فتوسنتزی از شاخه ها برای مدتی جلوگیری شود. این برای تجمع مواد غذایی در بالای شاخه ها و تمایز جوانه های گل مفید است. برای شاخه هایی با رشد مواد مغذی قوی اما گلدهی و میوه دهی کم مناسب است. عرض لایه برداری باید بر اساس ضخامت شاخه ها و توانایی پینه گونه گونه درختی تعیین شود. به طور کلی، زخم را می توان در عرض یک ماه پس از لایه برداری حلقه، که حدود 1/10 قطر شاخه (2-10 میلی متر) است، ترمیم کرد. اگر زخم خیلی پهن باشد، به سختی بهبود می یابد و اگر خیلی باریک باشد، برای رسیدن به هدف خیلی زود خوب می شود. عمق کمربندی باید به آوند چوبی برسد. اگر بیش از حد عمیق باشد و به آوند چوبی آسیب برساند، باعث شکستن یا مرگ شاخه های کمربندی می شود. اگر خیلی کم عمق باشد، آبکش باقی می ماند و اثر کمربندی قابل توجه نیست. برای فتوسنتز معمولی باید مقدار کافی شاخه و برگ در بالای شاخه هایی که در معرض کمربندی قرار می گیرند باقی بماند.
حلقه زدن یک اقدام هرس موقتی است که در طول فصل رشد اعمال می شود و اغلب در دوره تمایز جوانه گل، دوره ریزش گل و میوه و دوره بزرگ شدن میوه انجام می شود. در طول هرس زمستانه باید به تدریج قسمت بالای هرس حلقه ای برداشته شود. برای تنه و شاخه های اصلی نیز می توان از رینگ استریپینگ استفاده کرد، اما باید بر اساس وضعیت رشد درخت به دقت تعیین شود. عموماً برای درختان قوی و جوان با گل ها و میوه های کم حجم استفاده می شود. گونه های درختی که مستعد جاری شدن و چسبندگی هستند برای کمربندی مناسب نیستند.
2. روش استفاده از چاقو برای برش افقی (یا عمودی) و عمیق در آوند چوبی در سمت بالا (یا پایین) شاخه اغلب با روش های دیگر هرس ترکیب می شود. روش های اصلی عبارتند از:
1) آسیب چشم در اثر کنده کاری بالای شاخه ها و جوانه ها با شکل زخمی شبیه چشم ایجاد می شود. به آوند چوبی آسیب می رساند تا از ادامه انتقال آب و مواد مغذی معدنی به سمت بالا جلوگیری کند تا در مکان ایده آل جوانه بزند و شاخه های قوی رشد کند. برعکس هنگام بریدن زیر شاخه و جوانه می تواند رشد شاخه جوانه زده را ضعیف کند اما به دلیل تجمع مواد غذایی آلی برای تشکیل جوانه های گل مفید است.
2) آسیب عمودی به بریدگی عمیق آوند چوبی روی شاخه با چاقو اشاره دارد که هدف آن کاهش نیروی اتصال مکانیکی پوست و تقویت رشد ضخیم تر شاخه است. آسیب عمودی باید قبل از شروع رشد درخت در بهار انجام شود. هنگام اجرا، قسمت سفت شده پوست باید انتخاب شود، با یک آسیب عمودی برای شاخه های ریز و چندین آسیب عمودی برای شاخه های درشت.
3) آسیب افقی به روش بریدن تنه درخت یا شاخه اصلی ضخیم به صورت افقی برای چندین بار اشاره دارد. عملکرد آن مسدود کردن جریان رو به پایین مواد مغذی آلی، ترویج پر شدن شاخه ها و تسهیل تمایز جوانه های گل برای رسیدن به هدف ترویج گلدهی و باردهی است. مکانیسم عمل مانند حلقه زدن است، اما استحکام نسبتا کم است.
3. شکستن به شاخه های پیچ خورده برای تشکیل اشکال هنری مختلف، اغلب در اوایل دوره جوانه زدن بهار. ابتدا از چاقو برای برش مورب استفاده کنید و به عمق 1/2 تا 2/3 قطر شاخه برید. سپس شاخه را با دقت خم کنید و از تکیه گاه شیب دار شکستگی چوب برای مکان یابی آن استفاده کنید (شکل 10-4). برای جلوگیری از از دست دادن بیش از حد رطوبت در زخم، زخم اغلب پیچیده می شود.
4. شاخه های پیچ خورده و چین خورده معمولاً برای شاخه های نیمه چسبیده که در طول دوره رشد بیش از حد رشد می کنند، به خصوص برای شاخه های کشیده که در پشت شاخه رشد می کنند، استفاده می شود. شاخه های پیچ خورده و خمیده ای که نمی شکنند شاخه های پیچ خورده نامیده می شوند (شکل 10-5) در حالی که شاخه هایی که می شکنند اما نمی شکنند شاخه های تا شده می گویند (شکل 10-6). شاخه های پیچ خورده و چین خورده هر دو تا حدی به بافت رسانا آسیب می رسانند تا مانع از انتقال آب و مواد مغذی به محل رشد شوند، رشد شاخه ها را ضعیف می کنند و تشکیل شاخه های گلدار کوتاه را تسهیل می کنند.
++86-0574-62599507
